Dit wordt waarschijnlijk de laatste echte update vanuit Nieuw Zeeland, want vrijdagavond 18 maart om 19.00 uur sta ik weer veilig met beide beentjes aan jullie kant van de wereld op Schiphol! Hopelijk kan ik een beetje lente meebrengen.
Ik zal nog even wat uitgebreider vertellen hoe het mij de afgelopen weken is vergaan. De schapenboerderij was geweldig, hele leuke mensen, prachtige omgeving, van alles en iedereen verlaten. Ik kon lekker aan de gang met de honden en de paarden, mocht gaan rijden wanneer ik maar wilde op een briljant beest dat niet eens teugels nodig had, alleen een halster en een touw.
Op de dag van de aardbeving in Christchurch was ik een dagje met de plaatselijke dierenarts mee, ook erg leerzaam. Aangezien ik klimmend in een melkstal met m’n arm in een koe stond ging de aardbeving zelf een beetje langs mee heen. Daarna ging alles dus even anders dan gepland, en ik heb min of meer een week zand geschept met de Federated Farmers, een landelijke boerenorganisatie. Ongelooflijk hoeveel zand en modder er uit het niets kan komen. Het was geweldig georganiseerd, twintig mensen in elke groep met alle graafmachines, scheppen en kruiwagens die nodig waren. Het is niet veel wat je kunt doen, maar toch beter dan niets, en het wat mooi om te zien hoe iedereen zijn steentje bijdroeg. Mensen reden door de straten met barbecues en drinkwater op de trailer en iedereen was ontzettend vriendelijk.
De naschokken waren toch een beetje zenuwslopend (je hoort ze net iets eerder dan dat je ze voelt), en ik was blij toen ik met een biertje in de zon op het terras zat in Akaroa, 80 km buiten Christchurch, weer lekker aan de kust zonder verkeersopstoppingen in een stad vol stof en gaten in de weg.
Daarna heb ik m’n grenzen maar even verlegd en ben ik bij Kevin achter op de motor gestapt. Ik had gedacht dat ik er na 5 minuten weer heel hard af zou springen, maar eigenlijk vond ik het helemaal niet eng! Ons doel was de Arthurs Pass, over de Southern Alps naar het westen, maar we zijn halverwege omgekeerd omdat het er wel erg dreigend uitzag.

Vanuit daar ben ik via de Hanmer Springs, bekend om zijn erg prettige hot pools naar Kaikoura gegaan. Harry staat op Trade Me (de NZ Marktplaats) en heeft waarschijnlijk over een paar dagen een nieuwe eigenaar, en ik ga bedenken hoe ik in vredesnaam alles weer in m’n backpack krijg. En nog even genieten van de laatste week natuurlijk!

Zie jullie snel!